Green Arrow,
czyli wypadałoby coś jednak wiedzieć

Nie wiecie kim jest ten gość? Nie przejmujcie się, nie jesteście jedynymi, którzy tego nie wiedzą. Założę się, że jakbyście spytali przygodnie spotkanego Amerykanina też by Wam nie powiedział. A zdawałoby się to dziwne, zważywszy że bohater ten żyje na kartach komiksowych już 62 lata. Z drugiej strony nie będzie to takie dziwne jak pokrótce streszczę Wam historię tego bohatera (nie, pokrótce chyba się nie uda), gdyż jest to typowy przykład postaci istniejącej w drugiej lidze uniwersum DC. Jednak i on miał szczęście do kilku niezłych twórców oraz przełomowych wręcz opowieści. No to zaczynamy jazdę.

Narodziny

Szmaragdowy łucznik, który miał być przeniesieniem popularności Robin Hooda na karty komiksów zadebiutował w 1941 roku w listopadowym, trzecim numerze pisma "More Fun Comics", publikującego historie o różnych superbohaterach (wydawanego przez National Periodical Publications - nazwa DC aż do lat siedemdziesiątych). Został stworzony przez scenarzystę Morta Weisingera oraz rysownika George'a Pappa. Wielokrotnie później odmładzana historia narodzin Green Arrowa zaczyna się od przedstawienia głównego bohatera, milionera Olivera Queena - znawcy folkloru indian oraz kolekcjonera, który całe swoje życie poświęcił swojemu zamiłowaniu. Po zniszczeniu przez włamywaczy zgromadzonej przez niego muzealnej kolekcji wybiera się na wyprawę, której celem była indiańska kopalnia złota. O jej istnieniu dowiedzieli się także przestępcy i przybyli tam zaraz za naszym bohaterem. Na miejscu Oliver spotkał chłopca Roya Harpera oraz młodego Indianina Quoaga, którzy ocaleli z wypadku lotniczego, w którym zginął ojciec Roya. Oliver Queen jako znawca indiańskiego folkloru był świetnym łucznikiem, a Roy Harper nauczył się posługiwać tą bronią dzięki indiańskiemu towarzyszowi. Dzięki swoim umiejętnościom i wykonanej przez Quoaga broni udało im się pokonać złoczyńców i powrócić do Stanów Zjednoczonych. Odkrywcze wypowiedzi złoczyńców nadały naszym bohaterom imiona: ("Golly, that kid's speedy!", "Watch out for the big guy! He shoots a mean green arrow!"). Tak, więc pozostało: Green Arrow i Speedy, jego młody pomocnik. Po 16 latach w 1959 (historia Green Arrowa została opowiedziana po raz pierwszy dopiero w 1943 roku) Jack Kirby podczas swej krótkiej styczności z tym bohaterem opowiedział o początkach Olliego na nowo, a wersja ta z niewielkimi zmianami obowiązuje do teraz. Oliver Queen był rozbitkiem, którego wody oceanu przyniosły na brzeg Starfish Island. Niczym Robinson Crusoe musiał radzić sobie w zaistniałej sytuacji i po prostu przeżyć. Nauczył się wykonywać broń (łuk, oczywiście) i jej używać. Do cywilizacji powrócił po walce z piratami, którzy przybili do jego wyspy. Wielu zauważało podobieństwa naszego bohatera do powstałego przed nim Batmana. Green Arrow był bowiem milionerem, który mieszkał w posiadłości z obowiązkową "Arrow Cave". Miejscem walki ze złem było nie nazwane z początku miasto, które otrzymało później nazwę Star City. Nasi bohaterowie poruszali się za pomocą pojazdów takich jak Arrowcar i Arrowplane, a przybywali na wezwanie komendanta Webera, który wzywał ich za pomocą sygnału wyświetlanego na niebie - świecącej zielonej strzały. Tak, więc na początku swej kariery i przez wiele następnych lat dwójka łuczników - Green Arrow i jego pomocnik Speedy biegali po dachach Star City i walczyli z pospolitymi złoczyńcami za pomocą swoich trickowych strzał.

Złoty wiek (1941-1957)

W początkowym okresie wyłączność na rysowanie przygód Green Arrowa miał George Papp, który tworzył go aż do lat sześćdziesiątych z przerwą na udział w czasie amerykańskiego udziału w drugiej wojnie światowej. Podczas wojny dwójka bohaterów, dzięki swej szybko zdobytej popularności, występowała jednocześnie w trzech tytułach. W wymienionym wcześniej "More Fun Comics" oraz w "World's Finest Comics" i w "Leading Comics", gdzie byli członkami grupy zwanej Siedmioma Żołnierzami Zwycięstwa (Seven Soldiers of Victory). Po wojnie zostali przeniesieni ze swojego tytułu do "Adventure Comics" i dalej pojawiali się w "World's Finest Comics". W tym czasie powstali najwięksi wrogowie łucznika tacy jak: Bull's-Eye, Cat, Angler, Rainbow Archer i wielu innych o jeszcze śmieszniejszych imionach. Historie wtedy opowiadane były proste, schematyczne i skierowane głównie do kilkunastoletnich i młodszych dzieci. By zakończyć opowiadanie o tym okresie należy zwrócić także uwagę na działalność senackiej komisji zajmującej się przestępczością wśród młodzieży, która przyczyniła się do końca złotej ery komiksu amerykańskiego (a dokładnie sygnowanie komiksów znakiem Comics Code Authority). Spowodowało to zniknięcie wielu superbohaterów tamtej ery, a Green Arrow był jednym z niewielu obok Supermana oraz Batmana, którym udało się przetrwac ten okres i przejść do wieku srebrnego. Z powodu zachodzących zmian przeszedł jednak do drugiej ligi i występował teraz raczej tylko w historiach towarzyszących w wydawnictwach, gdzie głównymi gwiazdami byli inni superbohaterowie.

Srebrny wiek (1958-1968)

Pod koniec lat pięćdziesiątych młodemu twórcy Jack'owi Kirby dano szansę pracować przy odmłodzeniu Olliego. Praca Kirby'ego nie trwała długo, ponieważ łącznie tylko 11 numerów ("Amazing Comics" i "World's Finest Comics" na przełomie lat 1958 i 59), a zakończona została z powodu nieprzychylnego podejścia twórcy Green Arrow i wydawcy w tamtym okresie - Morta Weisingera. Zadaniem Jack'a Kirby'ego było wprowadzenie bohatera w srebrny wiek komiksu amerykańskiego. Kirby zmienił więc historię bohatera (pisałem o tym wyżej), którego wcześniejsza przeszłość należała teraz do tego samej postaci, lecz z alternatywnej Ziemi 2. Kirby (tak jak to uczynił z Marvelem kilka lat później) chciał unowocześnić opowieści z Oliverem Queenem wprowadzając motywy SF, co jednak spotkało się z oporem ludzi, chcących zachowania dawnego status quo. Pod koniec lat piećdzisiątych i na początku sześćdziesiątych przygody Green Arrow ukazywały się jeszcze w wymienianych wcześniej dwóch wydawnictwach jednakże tracący popularność bohater w końcu zniknął z tych tytułów (1960 "Adventure Comics", 1962 "World's Finest Comics") Nowym domem dla pary herosów stały się nowe serie opowiadające o grupach superbohaterów (w 1961 "the Justice League of America" dla Green Arrowa oraz w 1966 "the Teen Titans" dla Speedy'ego). Green Arrow występował także w wydawnictwie "the Brave and the Bold", w którym dochodziło do spotkań przeróżnych postaci. Przez prawie całe lata sześćdziesiąte był mało znaczącym superbohaterem pojawiającym się w dobrze sprzedających się wydawnictwach, ale w cieniu bardziej popularnych "kolegów po fachu".

Nieodzowne zmiany (1968-1972)

Zmiany nadeszły, gdy scenarzystą "JLA" stał się Denny O'Neil, który zaczął silniej charakteryzować zaniedbywanych wcześniej, mniej popularnych bohaterów. W takich postaciach jak Green Arrow, czy Martian Man-Hunter widział potencjał, który chciał wykorzystać. Jego ulubioną postacią stał się właśnie Green Arrow, któremu nadał stanowczy i zawadiacki charakter. Jak twierdził to podobieństwo do Batmana było przekleństwem Olliego i powodem jego słabej popularności, więc postanowił zmienić go wizualnie (wraz z Neilem Adamsem) i "charakterologicznie", oddalając jak najbardziej od Batmana. To właśnie dzięki niemu zyskał swoja charyzmatyczną bródkę. W życiu Olivera Queena pojawiła się także kobieta, która pozostała z nim bardzo długo, a mianowicie Black Canary. Ostatnim pociągnięciem pędzla było pozbawienie bohatera swej fortuny i co się z tym wiązało wszystkich gadżetów superherosa. Green Arrow stał się bohaterem biednych i uciśnionych. To jednak nie był koniec. Serii "Green Lantern" z powodu słabej sprzedaży groził rychły koniec. Wówczas powzięto następujący plan: spróbowano połączyć na kilka numerów dwóch różnych bohaterów o podobnych pseudonimach, by zwiększyć sprzedaż. Tak też narodziła się historia stworzona prze Denny'ego O'Neil oraz Neila Adamsa pod tytułem "Green Lantern/Green Arrow: Hard Travelling Heroes". Seria spotkała się z przychylnością krytyków. Tematem opowieści o podróżujących bohaterach stały się problemy rasowe, ekologiczne, bieda oraz walka z uzależnieniami. W jednym z ostatnich numerów Ollie odkrywa, że jego partner Speedy podczas jego nieobecności stał się narkomanem. Po 13 numerach seria została zawieszona, gdyż mimo obecności symbolu kodu południowi dystrybutorzy nie chcieli jej sprzedawać. Cykl został zakończony w postaci dodatkowej historii na kartach serii "the Flash". Opowieść zakończyła się, gdy Green Arrow zabił przypadkowo snajpera, co wywołało u niego załamanie nerwowe i skłoniło do ucieczki przed światem do kalifornijskiego klasztoru Ashram, gdzie spotkał się z filozofią wschodu oraz sztuką walki zwaną Kyudo i gdzie zaczął akceptować siebie takim, jakim jest.

Lata 70. i wczesne 80. (1972-1986)

Lata siedemdziesiąte i początek lat osiemdziesiątych to okres, w którym Green Arrow oraz Black Canary (teraz prawie nierozłączna para) gościli na łamach kilku, jeśli nie kilkunastu różnych tytułów. Podczas trwania pierwszej serii łączącej Green Lantern i Green Arrow, Oliver Queen dalej występował w "JLA" a pod wodzą nowego scenarzysty Elliota S. Maggina znalazło się dla niego miejsce w "Action Comics". W połowie lat siedemdziesiątych na horyzoncie pojawił się rysownik Mike Grell. Dzięki współpracy scenarzysty i tego inspirowanego pracą O'Neila i Adamsa rysownika, historie umieszczane w "Action Comics" stały się tak popularne, że próbowano stworzyć Queenowi własna serię. Nie udało się jednak. W 1976 roku Green Arrow wrócił na łamy serii "Green Lantern", która znowu na ponad 30 numerów nazwana została "Green Lantern/Green Arrow". Tym razem jednak seria Dennego O'Neila i Mike'a Grella nie zajmowała się poruszanymi w poprzedniej serii tematami, lecz była raczej nastawiona na rozrywkę i czyste SF. Po powrocie Hala Jordana jako jedynego właściciela serii, Green Arrow i Black Canary otrzymali dzięki swej popularności ponownie serię "World's Finest Comics". W życiu Olliego nastąpiły zmiany. Jego związek z Black Canary stał się jeszcze bardziej intensywny, za dnia pracował jako dziennikarz dla the Daily Star, a co najważniejsze Green Arrow w 1980 roku zakończył swą współpracę z Ligą Sprawiedliwości. Poczynając od 1982 przez 4 lata Queen zaczął gościć w serii "Detective Comics", gdzie historie tworzyli dla niego tacy ludzie jak Joey Cavalieri, Trevor van Eeden czy nawet Alan Moore z Shawnem McManusem. W końcu w 1983, po 42 latach Oliver otrzymał swoją własną czteroczęściową mini-serię zatytułowaną "Green Arrow". Dwa ważne wydarzenia dla świata DC, w których w tym okresie brał udział to "Crisis on Infinite Earths" oraz "Powrót mrocznego rycerza" Franka Millera. Pierwsze z nich w przeciwieństwie do innych bohaterów nie zmieniło historii Olliego, a tylko wymazało istnienie jego sobowtóra z Ziemi 2. Drugie z nich pokazało, że Green Arrow nie jest już mało znaczącym bohaterem uniwersum DC i zapowiadało to, co miało nadejść.

Wreszcie własna seria (1987-1994)

Zanim jednak Green Arrow otrzymał swoja serię wydana została trzyczęściowa mini-seria, która wyznaczyła standardy na następne 10 lat. Autorska seria Mike'a Grell'a "Green Arrow: the Longbow Hunters" miała podążając za nowym nurtem w amerykańskim komiksie zapoczątkowanym przez "Watchmen" oraz "Powrót mrocznego rycerza" uczynić bohatera bardziej realnym oraz mroczniejszym, działającym na krawędzi prawa. Grell sprowadził bohatera do podstaw, czyniąc z niego jak to sam określał, miejskiego łowcę. Green Arrow zajmował się teraz bardziej codziennymi i życiowymi sprawami. Nie używał już swoich trikowych strzał, nie spotykał się z innymi superbohaterami, ani nie walczył z superzłoczyncami. Mini-seria miała pozbawić Queena wszystkiego, co było "super". Z fikcyjnego miasta przeniósł się do Seattle, a jego dziewczyna Black Canary straciła podczas tortur swoją moc. Oliver stał się bardziej brutalny i takie same stały się komiksy z nim w roli głównej. Zostali wprowadzeni także bohaterowie, którzy będą pojawiać się także później. Są nimi: Shado - japońska zabójczyni, także używająca łuku jako broni oraz Eddie Fyers - były członek FBI, a teraz "wolny strzelec". Popularność mini-serii pozwoliła na rozpoczęcie stałego cyklu, do którego pierwszych 80 numerów scenariusz napisał Mike Grell. Po nim serią zajmowało się kilku scenarzystów, aż przejął ją Chuck Dixon, który pisał aż do 137, ostatniego numeru. Seria wychodziła ponad 10 lat, od lutego 1988 do października 1998. Green Arrow zajmuje się w niej różnymi sprawami, od dochodzeń kryminalnych, aż po ochronę środowiska. Powraca też do klasztoru Ashram, gdzie poznaje młodzieńca Connora Hawke'a, który (czego Oliver wtedy nie wie) jest jego synem podążającym śladami ojca. Podczas "Zero Hour" zmuszony jest zabić (a może i nie) swego dawnego towarzysza Hala Jordana, przyjmującego teraz postać Parallaxa i stanowiącego zagrożenie dla wszechświata. Po rezygnacji Grella seria była niejednolicie prowadzona, co było spowodowane zmianami scenarzystów i dopiero przyjście Chuck Dixon zwiastowało zmiany, ale o tym za chwilę.

Śmierć i narodziny (1995-2001)

Rozpoczęta w połowie 1995 roku saga pt. "Where Angels Fear to Tread" oznaczała koniec pewnej ery, gdyż kończyła się śmiercią oryginalnego Green Arrowa. Oliver ginie podczas wybuchu samolotu nad Metropolis, podczas walki z eko-terrorystami z grupy Eden Corps. Świadkiem i uczestnikiem wypadku jest Superman, jednakże okoliczności zdarzenia nie są jasne - ciała Olliego nie znaleziono. Schedę po swoim ojcu przejmuje Connor, stając się drugim Green Arrowem i zostaje głównym bohaterem tej serii przez ponad 30 numerów. Niestety sprzedaż spada, co kończy się rezygnacją Chucka Dixona. Przygody Connora Hawke'a zakończyły się powrotem do klasztoru Ashram a więc formalną rezygnacją z roli, którą przyjął po śmierci ojca. Ponieważ scenarzysta i reżyser filmowy Kevin Smith zaoferował swoja osobę jako twórcę serii w wypadku rezygnacji scenarzysty już znacznie wcześniej, stał się on pierwszym kandydatem do tej roli. Smith jednak chciał opowiadać swoją wersję oryginalnego Green Arrow, logiczne więc stało się zrestartowanie serii. Zadaniem Smitha było teraz ożywienie Olivera Queena. Mimo tego, że plan, co do zrestartowania serii pojawił się już przed zakończeniem poprzedniej, nie stało się tak od razu. Przerwa pomiędzy seriami trwała blisko półtorej roku, gdyż pierwszy numer cyklu autorstwa Kevina Smitha i Phila Hestera ukazał się dopiero w lutym 2001. Był to okres marketingowej gry, wypełniony wieloma spekulacjami co do nadchodzącej serii, powodujący ponad dziesięciokrotny wzrost ceny poprzednich, kluczowych numerów (numer, w którym zginął Ollie) oraz dobre wyniki ukazującej się do dziś serii. Kevin Smith obiecał, że podwoi sprzedaż serii Green Arrow co mu się bardzo łatwo udało. Pierwsze numery, które zamawiane były przez sprzedawców w większej ilości niż zwykle, sprzedały się jeszcze zanim się ukazały i musiano zeszyty dodrukowywać. Pomimo, że Smith już nie prowadzi serii, DC znalazło dobrych następców i co miesiąc tytuł ten znajduje się w pierwszej 25-tce najlepiej sprzedających się komiksów w Stanach Zjednoczonych. Teraz i my będziemy mieli okazję do oceny czy pozycja ta nie jest przereklamowana. Miłego czytania.

Osoby, które powinieneś jeszcze poznać

Black Canary

Jest to postać, której pojawienie się wiąże się jeszcze z czasami złotego wieku (Flash Comics #86) dlatego też jej historia jest bardzo zagmatwana. Dinah Drake Lance, córka oficera policji Gotham, po odrzuceniu jej podania do policji przybrała pseudonim Black Canary i pod przebraniem (blond peruka) zwalczała zbrodnię. Jej mocą był krzyk kanarka (canary cry). Po nastaniu wieku srebrnego, tak jak reszta postaci z poprzedniej ery stała się bohaterką żyjącą na Ziemi 2 (już się nie dziwię, po co był "Kryzys na nieskończonych ziemiach"). Black Canary wieku srebrnego została Dinah Laurel Lance, córka tej poprzedniej przybyła z Ziemi 2. Łączył ją wieloletni związek z Oliverem Queenem, oryginalnym Green Arrowem. Swą moc straciła wskutek tortur, jakim została poddana przez handlarzy narkotyków, zabitych później przez Olivera. Po śmierci oryginalnego Green Arrowa próbowała samotnie walczyć ze zbrodnią aż została zwerbowana przez Oracle (Barbara Gordon) do tajnej grupy pojawiającej się w komiksie "Birds of Prey". Po zreformowaniu Justice Society of America przystąpiła do grupy, do której należała jej matka, lecz po ponownym pojawieniu się Olliego zrezygnowała.

Speedy/Arsenal

Roy Harper (w wersji po "Kryzysie na nieskończonych ziemiach") to osierocony syn strażnika leśnego, który został wychowany przez szczep Nawaho i dzięki życiu wśród Indian wyszkolił się na doskonałego łucznika. Jego przybrany ojciec Odważny Łuk wysłał go na poszukiwanie nowego mentora, którym stał się Oliver Queen a Roy, stał się jego pomocnikiem i przybrał pseudonim "Speedy". Speedy był jednym z członków-założycieli grupy bohaterów Teen Titans. Podczas nieobecności Green Arrowa poczuł się opuszczony i wpadł w depresję, która skończyła się uzależnieniem od narkotyków. Jednak z pomocą Black Canary udało mu się wyjść z nałogu. Dołączył do tajnych służb i poznał matkę swojej córeczki - zabójczynię Cheshire. Harper zgłębił tajniki sztuki walki Moo Gi Gong, dzięki czemu posiada umiejętność posługiwania się prawie każdą, dostępną bronią. Jako Arsenal jest członkiem The Titans, a nawet przez jakiś czas im przewodził.

Connor Hawke (Green Arrow II)

Był wychowywany przez samotną matkę, która miała kiedyś romans z Oliverem Queenem. Znając nazwisko i tożsamość swojego ojca podążył jego drogą i udał się do klasztoru Ashram w celu nauczenia się sztuk walki oraz posługiwania się łukiem. Podczas kryzysu emocjonalnego Oliver powrócił do klasztoru, gdzie spotkał swojego syna, którego przyjął pod swoje skrzydła, nie znając jednakże jego tajemnicy. Sekret Hawke'a zdradził jego ojcu Parallax, z czym oryginalny Green Arrow nie mógł sobie poradzić i opuścił Connora. Po śmierci Queena Hawke przyjął tożsamość Green Arrowa aż do momentu, gdy dowiedział się o tym, że jego ojciec żyje, po czym powrócił do klasztoru. Ostatnio jednak Connor znów pojawił się jako drugi Green Arrow.

Green Lantern

Green Lanternem może zostać osobnik wybrany przez strażników wszechświata i obdarzony przez nich pierścieniem mocy. Drugim Green Lanternem z Ziemi został pilot Hal Jordan. Jego związek z Oliverem Queenem jest bardzo ścisły, gdyż podczas ich wielu podróży stali się bliskimi przyjaciółmi. Po zniszczeniu rodzinnego miasta Coast City stał się nieobliczalny i po zabiciu innych Green Lanternów stał się istota zwana Parallax, którą Green Arrow zabił podczas "Zero Hour", kiedy ten próbował odtworzyć świat z niezniszczonym Coast City. Hal przeżył jednak a żywota swego dokonał, broniąc układu słonecznego przed Sun-Eaterem. Obecnie Hal Jordan pełni rolę the Spectre. Następcą Hala Jordana stał się Kyle Rayner - artysta, który otrzymał pierścień od ostatniego żyjącego Strażnika Gantheta. Kyle i Connor Hawke starali się odtworzyć więź, która łączyła ich poprzedników i spotykali się wiele razy.

Wojciech "dieFarbe" Garncarz

Jeśli dla kogoś informacji było za mało to proszę zajrzeć tutaj:
www.greenarrowfansite.com